1.11 I am trying to sing your praise like a merchant selling worthless beads

Sloka 11

शय्या शब्द गुणानुशासनचणा छन्दोमयं वाहनं

सोदर्यस्तु कलानिधिःतव रमे सूनुश्च वाणीपतिः

तस्या रते पुरतः स्तवं मितमतिः प्रज्ञोचितं श्रावयन्

गुंजाविक्रयिणः श्रयामि पदवीं माणिक्य पुंजापणे

śayyā śabda guṇānuśāsanacaṇā chandomayaṁ vāhanaṁ

sodaryastu kalānidhiḥtava rame sūnuśca vāṇīpatiḥ

tasyā rate purataḥ stavaṁ mitamatiḥ prajñocitaṁ śrāvayan

guṁjāvikrayiṇaḥ śrayāmi padavīṁ māṇikya puṁjāpaṇe

ஶைய்யா ஶப்த₃ கு₃ணாநுஶாஸநசணா ச₂ந்தோ₃மயம் வாஹனம்

ஸோத₃ர்யஸ்து கலாநிதி₄: தவ ரமே ஸூனுஶ்ச வாணீபதி:

தஸ்யா ரதே புரத: ஸ்வயம் மிதமதி: ப்ரஜ்ஞோசிதம் ஶ்ராவயம்

கு₃ஞ்ஜாவிக்ரயிண: ஶ்ரயாமி பத₃வீம் மாணிக்ய புஞ்ஜாபணே

Meaning:  RamE! Your bed (Adisesha) is the one who composed the vyakarana sutra that describes the quality of words; your vehicle (Garuda) is the embodiment of chandas; your brother (the Moon) has all the art forms as his treasure; your son (Brahma) is the Lord of Vani (Sarasvati/vak). I, the one with limited knowledge, is attempting make you and your esteemed company hear your praise (through my work) like a merchant trying to sell ‘kundrimani’ (worthless beads) in a market that is filled with precious gemstones. 

ரமே! உனது படுக்கை (ஆதிசேஷன்) வியாகரண சூத்திரத்தை இயற்றியவர் ஆவார்; உனது வாஹனம் (கருடன்) சந்தஸ்ஸின் உருவமாவார்.  உனது சகோதரன் சந்திரனோ கலாநிதியாவான். உனது பிள்ளை பிரம்மா வாணியின் பதியாவான்.  இத்தகைய பெரியோர்களால் சூழப்பட்டிருக்கும் உன்னையும் அப்பெரியோரையும் மந்த புத்தியைக் கொண்ட நான் உனது ஸ்தோத்திரத்தைக் கேட்கச் செய்யப்போவது, நவமணிகள் நிறைந்த கடைவீதியில் குன்றிமணியை விற்க முனைபவனின் செயலைப்போல இருக்கிறது.