2.14 The breeze blew quietly lest Vasuki consume it

Sloka 14

अम्ब स्वयं त्वयि चिरादवरीर्णवत्यां

मन्थश्रमव्यपनयाय मखशनानाम्

श्रान्ताहिरज्जुकबलीकृतिशङ्कयेव

क्षीरोदरोधसि शनैरनिलश्चचार

amba svayaṁ tvayi cirādavarīrṇavatyāṁ

manthaśramavyapanayāya makhaśanānām

śrāntāhirajjukabalīkṛtiśaṅkayeva

kṣīrodarodhasi śanairanilaścacāra

அம்ப₃ ஸ்வயம் த்வயி சிராத₃வதீர்ணவத்யாம்

மந்த₂ஶ்ரமவ்யபனயாய மகா₂ஶநாநாம்

ஶ்ராந்தாஹிரஜ்ஜுகப₃லீக்ருதிஶங்கயேவ

க்ஷீரோத₃ரோத₄ஸி ஶனைரநிலஶ்சசார

Commentary:

Mother! When you willfully emerged slowly from the ocean the breeze on the shores of the milky ocean flowed very slowly and soundlessly as if it was scared that the snake Vasuki, tired from hunger and fatigue, would consume it.

தாயே! நீ உனது விருப்பத்தால் திருப்பாற்கடலிலிருந்து மெதுவாக வெளிவந்தபோது அங்கு வீசிய காற்று தன்னை பசி தாகம் ஆகியவற்றால் தளர்ந்த வாசுகிபாம்பு உண்டுவிடுமோ என்று பயந்தாற்போல் ஓசையின்றி மெதுவாக வீசியது.