2.12 Beauty of Lakshmi's hair on her forehead

Sloka 12

बर्हं भ्रान्त्वा चिकुरमुदधेरुद्भवन्त्या भवत्या

बद्धा मन्थक्षितिभृति सुरैः पन्नगाः स्विन्नगात्राः

तत्कालैकोचितमतिजुषः त्रासतस्त्यक्तवेष्टाः

राजीवाक्षप्रणयिनि भृशं रज्जुतामभ्यनैषुः

barhaṁ bhrāntvā cikuramudadherudbhavantyā bhavatyā

baddhā manthakṣitibhṛti suraiḥ pannagāḥ svinnagātrāḥ

tatkālaikocitamatijuṣaḥ trāsatastyaktaveṣṭāḥ

rājīvākṣapraṇayini bhṛśaṁ rajjutāmabhyanaiṣuḥ

ப₃ர்ஹம் ப்₄ராந்தவா சிகுரமுத₃தே₄ருத்₃ப₄வந்த்யா ப₄வத்யா

ப₃த்₄தா₃ மந்த₂க்ஷிதிப்₄ருதி ஸுரை: பந்நகா₃: ஸ்வின்னகா₃த்ரா:

தத்காலைகோசிதமதிஜுஷ: த்ராஸதஸ்த்யக்தசேஷ்டா:

ராஜீவாக்ஷப்ரணயிநி ப்₄ருஷம் ரஜ்ஜுதாமப்₄யனைஷு:

Commentary:

The Consort of the One with Lotus-like eyes! The snakes that the Devas tied (between Vasuki) to strengthen, sweated in fear that the curled hair on your forehead are feathers of a peacock and leaving their usual quality of biting displayed rope-like nature in several ways.

தாமரைக் கண்ணனின் மனத்துக்கினியாளே! வாசுகியின் சுற்றுக்கிடையே வலுவேற்ற தேவர்கள் கட்டிய பாம்புகள், உனது முன்நெற்றியில் புரண்ட கூந்தலை மயில்தோகை என மருண்டு பயத்தால் வியர்வை பெருகியவையாக தமது கடித்தல் என்ற தன்மையை விட்டு கயிறாம் தன்மையைப் பலவகையிலும் வெளிப்படுத்தின.